صرفه جویی انرژی در ساختمان

فن آوری ها و اقداماتی که با هدف کاهش استفاده از انرژی در ساختمان انجام می شود می تواند چندین مزیت داشته باشد ، مانند هزینه کمتری در مصرف انرژی ، افزایش راحتی در زندگی یا کار و کاهش تأثیر بر محیط زیست ، از جمله کاهش انتشار CO2. گزینه های در نظر گرفته شده برای صرفه جویی در انرژی به ویژه منجر به کاهش انتشار CO2 شامل موارد زیر است:

• استفاده از منابع تجدید پذیر مانند چیلر برای گرمایش ، سرمایش و برق 
• اصلاحات در پاکت ساختمان ، از جمله مواد ، تهویه طبیعی و روشنایی روز
•  بهبود خدمات ساختمانی ، از جمله گرمایش ، تهویه مکانیکی و تهویه مطبوع

در گروه دوم شامل: دفاتر تجاری ، خرده فروشی ، انبارها (به استثنای صنعتی) ، هتل ها و پذیرایی ، حمل و نقل و ارتباطات (فقط استفاده از انرژی مربوط به ساختمان) ، ورزش و اوقات فراغت از جمله كتابخانه ها و تئاترها ، آموزش (مدارس و دانشگاه ها) ، بهداشت مراکز ، بیمارستانها ، دولت و ساختمانهای دیگر از جمله کلیساها ، مساجد و مراکز اجتماعی. در ساختمان ها صرفه جویی در انرژی می تواند از طریق نوسازی املاک موجود یا ساخت ساختمانهای جدید که جایگزین ساختمانهای قدیمی می شوند و یا عملکرد انرژی بهتر از ساختمانهای موجود است.

امکان پذیری فناوری و نیازهای عملیاتی

بخشنامه اخیر اتحادیه درباره عملکرد انرژی ساختمانها (کمیسیون اروپا ، 2002) در بخشهای مسکونی و عالی (دفاتر و ساختمانهای عمومی و غیره) اعمال می شود و شامل تمام جنبه های بهره وری انرژی در ساختمانهای جدید و بازسازی اساسی است. این دستورالعمل چهار جنبه اصلی دارد: یک روش معمول برای محاسبه عملکرد انرژی یکپارچه ساختمانها. حداقل استانداردهای عملکرد انرژی برای ساختمانهای جدید و ساختمانهایی که تحت بازسازی اساسی قرار دارند (در سطح ملی تعیین می شود) ؛ سیستم های صدور گواهینامه ساختمان ها ؛ و بازرسی منظم از دیگهای بخار و تهویه مطبوع و ارزیابی سن دیگهای بخار بیش از پانزده سال است.

 کشورهای در حال توسعه معمولاً از نظر تأمین انرژی محدود و صرفه جویی در مصرف انرژی چیلر تراکمی برای گرمایش و سرمایش فضا دارند ، روشنایی و آب گرم می تواند منابع دیگر فعالیت ها را آزاد کرده و امنیت تأمین انرژی را بهبود بخشد و همچنین راحتی در خانه را بهبود بخشد و صرفه جویی اقتصادی در قبض های انرژی را فراهم کند. فناوری های درگیر به خوبی شناخته شده و آزمایش شده اند و حتی تغییرات ساده می توانند تغییری ایجاد کنند. با این وجود روشهای زیادی وجود دارد که به ساختمان ، موقعیت جهت گیری و کاربرد آن بستگی دارد ، بنابراین راه حلها باید در بافت هر ساختمان ، چه ساخت و ساز جدید و چه نوسازی ، در نظر گرفته شوند. از آنجا که تکنیک ها و دانش موجود در دسترس هستند و در بسیاری از موارد بسیار پیچیده نیستند ، انتقال فناوری باید نسبتاً ساده باشد و می تواند توسط دوره های آموزشی به خوبی پشتیبانی شود.

اگر سیستم های نظارت و مدیریت موجود نباشند ، طراحی پیشرفته تجاری ممکن است خوب کار نکند. موانع زیادی برای جذب فناوری ساختمانهای سازگار با محیط زیست وجود دارد که اصلی ترین آنها:

• ترتیبات اتصال شبکه برای همه تولید برق غیرمتمرکز از جمله BCHP نیاز به بهبود دارد.
• در ساختمانهایی که توسط مالک اشغال نشده است ، مزایای سرمایه گذاری بالاتر به جای مستلزم به عهده مستاجر است که می تواند انگیزه ای برای سرمایه گذاران در سرمایه گذاری در اقدامات صرفه جویی در انرژی باشد.
• فشارهای زمانی می تواند به این معنی باشد که طراحی ساختمان موجود تنها گزینه برای مهندس معمار / طراحی در زمان موجود است.
• ساختارهای حق الزحمه برای افراد حرفه ای می توانند بر خلاف نوآوری کار کنند.

• نوآوری به همکاری جدیدی بین متخصصان طراحی ، صنعت ساختمان و اشغالگران ساختمان احتیاج دارد که چیدمان آن دشوار است.

• عدم وجود مقررات دقیق ساختمان.

• عدم آموزش و آگاهی در دوره های معماری و مهندسی.

• برچسب گذاری محیطی و اطلاعات در مورد کربن تعبیه شده در مواد کافی نیست